هنگامی که فیلمساز دانمارکی برای اولین بار در سال 2009 با آپولونیا سوکول آشنا شد ، به نظر می رسد که زندگی یک کتاب داستان را رهبری می کند.آپولونیا با استعداد در یک گروه تئاتر زیرزمینی در پاریس متولد شد و در یک جامعه هنرمند ، زندگی نهایی بوهمی بزرگ شد.در دهه 20 ، او در Beaux-Arts de Paris ، یکی از معتبرترین آکادمی های هنری اروپا تحصیل کرد.با گذشت سالها ، لی همچنان در حالی که به دنبال جای خود در دنیای هنر بود ، به فیلم آپولونیا باز می گشت و با آزار و اذیت ها و شادی های زنانه ، روابط با دیگران و بدن و خلقت خودش روبرو می شد.13 سال به بعد ، این دو زن همچنان در این فیلم مبهم درباره هنر ، عشق ، مادری ، جنسی ، بازنمایی و چگونگی موفقیت در دنیایی تحت سلطه مردسالاری ، سرمایه داری و جنگ ، در مورد مسیرهای یکدیگر تأمل می کنند.
When Danish filmmaker Lea Glob first met Apolonia Sokol in 2009, she appeared to be leading a storybook life. The talented Apolonia was born in an underground theater group in Paris and grew up in an artist community, the ultimate bohemian life. In her 20s, she studied at the Beaux-Arts de Paris, one of the most prestigious art academies in Europe. Over the years, Lea kept returning to film Apolonia as she sought her place in the art world, grappling with the agonies and joys of womanhood, the relationships with others and her own body and creation. 13 years on, the two women continue to reflect on each other’s paths in this mesmerizing film about art, love, motherhood, sexuality, representation and how to succeed in a world dominated by patriarchy, capitalism, and war, without losing oneself.
